Vorige week een kaartje gemaakt voor een vriendin die het een beetje moeilijk heeft.
Ik zie altijd op het internet heel veel leuke kaartjes voorbij komen, maar ja zo creatief ben ik dan niet.
Ik ben meer met foto's bezig dan kaarten maken, maar ik vind het altijd wel leuk om te doen. Deze creativiteit, tsja dat had ik vroeger ook nooit gedacht dat ik zo kon freubelen.

Vandaag is Johan naar New York vertrokken.
Hij gaat een week met school weg en ze hebben een heel druk programma, zoals de bekende bezienswaardigheden van New York maar ook een excursie naar Washington, om zoals Opa Kost het zegt Obama een handje te schudden.
In de week dat Johan dus weg is, gaat Willem zijn kamer opknappen. Dus dat is nu dus van rennen en vliegen om er tegen aan te gaan, de vloerbedekking is er al uit en het behang is er al af. Willem en rustig aan doen, vergeet het maar.
Maar ja het is wel nodig, Willem heeft een hele week de tijd en heeft gelukkig ook een handje hulp van mijn broer.

Nog een fijn bericht dat Willem geslaagd was voor zijn BOA-examen van december, want als je al wat ouder (jaja en van de week jarig geweest) aan het worden bent dan gaat het toch allemaal al wel wat moeilijker en ook zijn reis naar Suriname kwam er net tussendoor. Het was dus echt een opluchting toen de afgelopen week het papiertje van geslaagd binnen kwam.

Donderdagavond was er een herdenkingsbijeenkomst op Sonnevanck, het verpleeghuis waar mijn moeder was. De namen van iedereen die in september, oktober en november overleden zijn werden genoemd. Het was een heel mooie bijeenkomst, maar ja ik word er nog steeds zo verdrietig van als ik aan mijn moeder denk die dan op 17 oktober overleden is.
Ach waar blijft de tijd, het is al meer dan 3 maanden geleden.
Vrijdag dan de dienst en begrafenis gehad van de schoonmoeder van mijn bowlingmaatje Vroukje. Haar schoonmoeder zat ook op Sonnevanck en wat zie je dan toch weer veel gelijkenissen hoe het met moeder allemaal was, ook de liederen in de dienst en dat brengt dan ook weer zo veel verdriet naar boven.

Ik probeer nog zelf een beetje op te knappen van een verkoudheid. Ik weet het de griep heerst, half Nederland is bijna ziek en ik heb ook ondanks mijn griepprik er wel een staartje van mee gekregen. Toch was de longarts van de week niet ontevreden over mij, dus wat nieuwe medicijnen er bij en we gaan gewoon door.
Ik hoor erg veel mensen om me heen dat die het te pakken hebben, dus iedereen die het nodig heeft beterschap en van mij de groetjes dan maar weer, Ria


Last week I made a card for a friend who is having a difficult time.
I always do see on Internet so many nice cards, but I'm not so creative I think. I do like scrapbooking more than cardmaking. But in real, I never knew I could be so creative anyway.

Today Johan left for New York.
He is going with his school for a week and they do have a very busy schedule, like the welknown tourist-things in New York, but they also do have a trip to Washington. Like Opa Kost says to shake hands with Obama.
During this week Willem is busy with Johan his room. So it means running and flying to finish it, the carpet is already out and also the wallpaper is gone. And Willem slowing down, forget it. But it was necessary, Willem has a whole week to do it by himself and with help from my brother.

Another nice thing! Willem got the results from his exam in december and does have his degree in BOA for his work again. Getting some older doesn't makes it always easier and also the trip in between his studies to Suriname was more difficult. So it was really a relieve when he did get the result last week.

Last thursday there was a memorialservice at Sonnevanck, the nursery where my mother stayed. Everybode who passed away in September, October and November was named and it was really impressive, but I'm still very sad as I think about my Mom who passed away October 17th.
Time goes so fast and it is really more than 3 months ago already.
Friday we did have the service and burrial of the mother-in-law of Vroukje, my bowlingteammate. Her mother-in-law was also living at Sonnevanck and you do see so many things which we experienced also with my Mom. Also the same songs and hymns, it brings the sadness on top again.

I'm trying to recover from a cold. There is an epidemic flu here in Holland and although my anti-flu-shot, I did get a piece from it also. But the lung-docter in hospital was satisfied with my condition, so some new medicine again and we are going on like always.
For anyone who is sick, get well soon and lots of love, Ria

Let the Sunshine in!!

Hallo allemaal,

Ik heb me er dan nu ook maar aan gewaagd om met een Blog te gaan starten.
Het zal in het begin natuurlijk wel heel simpel zijn, want ik zie altijd zoveel leuke blogs voorbij komen op de nieuwsgroepen.
Dus ik ga het verder even uitproberen en dan kom ik weer terug.

Groetjes, Ria


I also started a Blog. In the beginning it wil be simple, but I always do see many nice blogs on some of the newsgroups. So I'll try to figure it out and you'll see me soon again.
Because of my family in the States, I'll try to get it in Englisch written also.

Lots of love, Ria

David, Patricia, Sylvia, Grandma en Oma Ria in November 2008.

Ja, ik ben een klein beetje Oma.
Sylvia is de dochter van David en Valerie, geboren op 17 oktober 2008.
Zij is heel speciaal voor mij, Sylvia is het eerste kleinkind van mijn Amerikaanse zus Patricia en ook omdat zij geboren is op de dag dat mijn moeder overleden is.
Johan en ik zijn in November een paar dagen in Grand Rapids geweest en het was heel bijzonder.

Yes, I am also a kind of Oma.
Sylvia is the daughter of David and Valerie, born October 17th 2008.
She is very special for me, Sylvia is the first grandchild of my American sister Patricia and also because she is born on the day my mother passed away.
Johan and I have been in November for some days in Grand Rapids and it has been very special.